Ευχαριστώ...

Πάντα ήταν εκεί... στα εύκολα, στα δύσκολα... Πάντα ήταν εκεί να δείνει νόημα στη ζωή μου και να την ομορφαίνει. Όταν ήμουν χαρούμενος με έκανε ακόμα πιο ευτυχισμένο. Όταν ήμουν στις μαύρες μου ήταν το αποκούμπι μου. Συνέβαλε τα μέγιστα για να περάσω μια ευτυχισμένη εφηβεία. Πόσες φορές βράχνιασα για χάρη του... πόσες φορές χτυπήθηκα σαν φραπές για χάρη του.. πόσα "ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΛ!!!" και πόσα "ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!" βγήκαν από το στόμα μου για χάρη του. Γυναίκες έρχονται και φεύγουν όπως οι εποχές του χρόνου... Αλλά αυτός σταθερή αξία. Σαν να αποτελεί κομμάτι του γενετικού μου υλικού. Σαν να γεννήθηκα με αυτόν στο αίμα μου. Και σε όσους προσπάθησαν να με "αλλαξοπιστήσουν" κατά τα παιδικά μου χρόνια αλλά και σε όσους κατά καιρούς χλεύασαν τη μεγάλη μου αγάπη για Αυτόν ένα έχω να πω: Κάντε στη μπάντα ρε λαμόγια... Στο γήπεδο μπαίνει ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ...