Κυριακή 10 Ιουνίου 2007

Επιστημόνων Ήθος

Πρόσφατα ενημερώθηκα από έμπιστη πηγή ότι φοιτήτρια από την σχολή μας ζήτησε χρηματική αμοιβή από συμφοιτητή της προκειμένου να του παραχωρήσει προς φωτοτύπιση τις σημειώσεις ενός εργαστηρίου (ούτε καν ενός ολόκληρου μαθήματος). Κάποιοι θα πουν καλά έκανε, κάποιοι άλλοι θα την κατακρίνουν... Δράτομαι της ευκαιρίας για να αναπτύξω την σκέψη μου. Αν κοιτάξουμε το θέμα από μία πιο μακροσκοπική πλευρά είμαι σίγουρος ότι θα καταλήξουμε κάπου και σίγουρα όχι εκεί που θα θέλαμε.

Πρώτον, η ουσία του να παρακολουθείς ένα μάθημα είναι να αποκομίσεις γνώση η οποία αν είναι δυνατόν να συνοδευτεί από έναν καλό βαθμό στην εξέταση του και όχι να πουλάς της σημειώσεις σου σε όποιον κακόμοιρο φοιτητή σου τις ζητήσει. Κάποιος θα πει βέβαια "Και ο άλλος ο φοιτητής γιατί δεν παρακολούθησε το μάθημα ώστε να έχει τις δικές του σημειώσεις?". Για διάφορους λόγους: Μπορεί να είναι τεμπέλης, μπορεί να μην μένει στην Τρίπολη για να παρακολουθήσει το μάθημα, μπορεί να είναι δυσλεκτικός, μπορεί να χρωστάει άλλα μαθήματα και να μην μπορεί να παρακολουθήσει το συγκεκριμένο μπορεί μπορεί μπορεί... Σίγουρα όμως το να πουλάς τις σημειώσεις σου ή να προσφέρεις βοήθεια επί αμοιβής στους συμφοιτητές σου είναι ανήθικο. Το να είσαι τεμπελης είναι κακό για τον ευατό σου (που αυτή είναι η χειρότερη περίπτωση για την οποία μπορεί κάποιος να μην θέλει να παρακολούθήσει κάποιο μάθημα) αλλά σε καμία περίπτωση ανήθικο. Θα ήταν πολύ πιο έντιμο η εν λόγω φοιτήτρια να είχε απλά αρνηθεί να δώσει τις σημειώσεις της αντί να ζητήσει χρηματική αμοιβή.

Αυτή όμως είναι η μικροσκοπική πλευρά του θέματος. Αν το εξετάσουμε το από μια πιο ευρεία γωνία θα διαπιστώσουμε κάτι πιο σημαντικό. Ότι η ελληνική παιδεία (γι'αυτή ξέρω,γι'αυτή μιλάω) παράγει ολοένα και λιγότερα άτομα που διέπονται από παιδεία και πάνω απ'όλα ήθος. Δυστυχώς σήμερα η έννοια του επιστήμονα (αν βγάζουν τέτοιους τα ελληνικά πανεπιστήμια) τείνει να πάρει την έννοια του ειδικού. Ο ρόλος του επιστήμονα πρέπει να είναι ο ρόλος του ανθρώπου που μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο με τις γνώσεις του έναντι αμοιβής φυσικά, αλλά αυτή η παροχή των υπηρεσιών θα πρέπει να έχει ως κίνητρο την ανάπτυξη της κοινωνίας και όχι το χρήμα καθεαυτό. Δυστυχώς σε αυτό τον τομέα τα σημάδια αποτυχίας πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο στην κοινωνία γύρω μας. Από τον ταξιτζή (που θα σου χρεώσει 1 ευρώ παραπάνω την διαδρομή) μέχρι τον γιατρό που οσμίzεται την ανάγκη σου όπως ο καρχαρίας το αίμα όπως έιχε πει και ένας φίλος μου, (για το φακελάκι που θέλει για να σε χειρουργήσει).

Πριν από πολλά χρόνια (όταν ο πατέρας μου δεν ήταν καν ιδέα στο μυαλό του παππού μου και τις γιαγιάς μου) ο Χαρίλαος Τρικούπης είχε συντάξει έναν μακροσκελή απολογισμό με το όνομα "Τις πταίει" όπου εξηγούσε τους λόγους για την οικονομική κατάρευση της χώρας. Σήμερα ποιος έχει το θάρρος να κάνει κάτι ανάλογο για να αντιμετωπίσει την πνευματική και ηθική κατάρευση αυτής της χώρας?

Πως είπατε? Δεν άκουσα τίποτα... Ανοίξτε τις τηλεοράσεις σας και ναρκωθείτε μπροστά από την οθόνη. Η τύχη σας δουλεύει...

12 σχόλια:

VARONOS είπε...

o tzampas pe8aneeee REEEEEEEE!!!!!

tis ptaiei??? TO FARMAKO!!!!

8erapeuei alla exei kai parenergeies......

poio farmako????

check this out edw:
FARMAKO!!!!

XAXAXAXAXA

CALL ME VARONOS!!!!!!

ninemos είπε...

Βασικά δεν είναι ο τζάμπας που πέθανε (δεν έχει πεθάνει ποτέ κι ούτε πρόκειται) αλλά η ανθρωπιά

VARONOS είπε...

είδες κάτι ανθρώπους απάνθρωπους????????

χαχα ρε το παρασοβάρεψες μου φαίνεται!!!!

ξεκόλλα αλλού είναι η χαμένη ανθρωπιά εδώ είναι απλά εγωισμός ίσως και λίγο ξεφτίλα!!!

φρόνιμα!!!''

βαρώνος

ninemos είπε...

Makari na exeis dikio re Chris...

epwnimos είπε...

Καταρχάς nineme το πρόβλημα ξεκινάει απο τους καθηγητές. Οι καθηγητές δεν παραχωρούν στους φοιτητές το περιεχόμενο των διαλέξεών τους κάπου σε γραπτή μορφή, αναγκάζοντας τους φοιτητές να κρατάει ο καθένας τις δικές του σημειώσεις.

Οι λόγοι που το κάνουν αυτό οι καθηγητές ποικίλουν και δεν θα τους αναλύσω. Το αποτέλεσμα όμως είναι να βλέπουν οι φοιτητές τις σημειώσεις που έχουν γράψει οι ίδιοι, κατα κάποιον τρόπο, σαν ένα προιόν. Αυτό το προιόν μπορεί να πουληθεί, γιατί ακόμα και να έχει κάποιος άλλος τις σημειώσεις απο την ίδια διάλεξη με σένα, οι δικές σου πιθανόν να είναι καλύτερες, αλλιώς δεν θα στις ζητούσε.

Αν το παραπάνω το συνδυάσεις με έναν χαρακτήρα ο οποίος όλοι πάντα του μιλάνε μόνο για να ζητήσουν σημειώσεις τότε πολύ εύκολα μπαίνει ο πειρασμός να ζητήσεις αντάλλαγμα, χρηματικό ή μη. Η συγκεκριμμένη περίπτωση ρέπει προς αυτόν τον χαρακτηρισμό αρκετά.

Υπάρχουν και άλλες οπτικές γωνίες που μπορείς να το δεις, δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται.

ninemos είπε...

Δηλαδή αν εγώ έχω καλύτερες σημειώσεις από σένα είναι σωστό να σε εκμεταλλευτώ και να σου τις πουλήσω? Η πρέπει να σου τις πουλήσω επειδή όταν ήμουν μικρός δεν με έπαιζαν τα άλλα τα παιδάκια και τώρα έχω ψυχολογικά προβλήματα? Κάποια πράγματα δεν χρειάζονται τόση ανάλυση και είναι εκ του ηλίου φαεινότερα...

epwnimos είπε...

Και όμως το λάθος ξαναλέω είναι στους καθηγητές. Αναγκάζοντας τους φοιτητές να κρατάνε σημειώσεις, δίνουν κάποια "δύναμη" σε αυτούς την οποία δεν κατέχουν αυτοί που δεν κρατάνε σημειώσεις. Δίνουν την "δύναμη" της περισσότερης γνώσης.

Τώρα το πως θα διαθέσει ο κάθε φοιτητής αυτήν την (ανούσια) "δύναμη" είναι αποκλειστικά στην κρίση του. Μερικοί είναι πολύ ανώριμοι για να χειριστούν αυτήν την υπεροχή απέναντι σε άλλους.

Παρόλαυτά δεν τους κατηγορώ, κατηγορώ την πηγή όλου του κακού, τους καθηγητές.

ninemos είπε...

Σωστό. τα πράγματα ξεκινούν από τους καθηγητές. Αλλά παρόλα αυτά και οι φοιτητές δεν είναι σχολιαρόπαιδα που δεν έχουν την δική τους κρίση. Κατά την άποψη μου, το γεγονός ότι οι καθηγητές δεν εκδίδουν ή δημοσιεύου κάπου τις σημειώσεις τους θα έπρεπε να ενθαρρύνει την συνεργασία ανάμεσα στους φοιτητές αντί να την δυσχεραίνει... (αυτό με τις σημειώσεις γίνεται από τα σχολεία μέχρι τα φροντιστήρια και τα πανεπιστήμια)

epwnimos είπε...

Και πάλι διαφωνώ. Οι φοιτητές οι οποίοι παρακολουθούν συνέχεια και κρατάνε σημειώσεις, (κατα κανόνα) η νοοτροπία τους είναι σαν το σχολείο. Τα σχολιαρόπαιδα αυτά δίνουνε περισσότερη σημασία σε κάτι που εσένα σου φαίνεται ασήμαντο, την αξία της δουλειάς τους στην σχολή.

Τώρα γιατί έχουν αυτή την νοοτροπία, πιθανότατα φταίνε οι γονείς τους, οι οποίοι συνήθως "αποτυχημένοι" (σχετικά με το lifestyle που προβάλλεται στην τηλεόραση) έχουν ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας, μεταφέροντάς το στα παιδιά τους που τα ωθούν να γίνουν πετυχημένα και πλούσια. Αυτό στα παιδιά μεταφράζεται, να δουλεύουν συνέχεια, να διαβάζουν ασταμάτητα, να εκμεταλλεύονται όσο περισσότερο μπορούν τον κοινωνικό τους περίγυρο.

Επομένως και πάλι δεν μπορώ να καταλογίσω ευθύνες στα παιδιά που πουλάνε σημειώσεις.

ninemos είπε...

Μα είμαστε σοβαροί? Δεν μπορούμε να καταλογίσουμε ευθύνες σε άτομα 22 χρονών? Φυσικά και οι πράξεις τους επηρρεάζονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο και το κοινωνικό τους υπόβαθρο αλλά υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι και κανένας άλλος. Δεν είναι δυνατόν για τις δικές μου πράξεις να ευθύνονται οι γονείς μου!!! (τουλάχιστον όχι μετά τα 18)

epwnimos είπε...

Έχεις αναμφίβολα δίκιο, απλά μου αρέσει να βρίσκω ελαφρυντικά στις πράξεις των άλλων.

Rodia είπε...

Σωστά τα γράφεις, φυσικά και όμορφα λέμε... αλλλλά! Υπάρχει αυτό το άτιμο το "αλλά" που χαλά τη μαγιονέζα. Οχι, δεν θα υπερασπιστώ τη φοιτήτρια, ακόμα και να πείναγε -που λένε- δεν έπρεπε να το κάνει αυτό, να ζητήσει δλδ χρήματα από συμφοιτητή της. Το βρίσκω απλά ΦΡΙΧΤΟ.
..αλλά, όμως, τι να πει κανείς για καθηγητή πανεπιστημίου της δωρεάν παιδείας -που λένε, πάλι- ο οποίος στέλνει τους φοιτητές του να φωτοαντιγράψουν το βιβλίο του (ναι, δεν έχει αρκετά αντίτυπα να μοιράσει) σε ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ φωτοτυπάδικο από όπου λαβαίνει ΠΟΣΟΣΤΑ επι των εισπράξεων!!!