Δευτέρα 13 Αυγούστου 2007

Πρωτοβουλία κατά των καταπατητών!



Καλημέρα σε όλους...

Οι φωτιές μπορεί να σταμάτησαν και να μην πουλάνε πλέον σε εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς αλλά προσωπικά συνέχισα να αναρωτιέμαι για ποιο λόγο κάποιοι άνθρωποι επιθυμούν την καταστροφή των δασών. Κάποιος θα πει, "μα για να κτίσουν παράνομα φυσικά.." Συμφωνώ, αυτό το ξέρουν και οι πέτρες... Αλλά το θέμα είναι ο μηχανισμός που λειτουργεί αυτό το πράγμα..., δηλαδή πως φτάνουμε στο σημείο ένας καταπατητής να κτίσει σε ένα κομμάτι γης που δεν είναι δικό του...

Έκανα μία μίνι έρευνα (ε ναι λοιπόν, δεν χρειάζεται να σε λένε Ευαγγελάτο για να ψάχνεις κάποια πράγματα σε αυτόν τον τόπο) και τα αποτελέσματά της είναι κάπως έτσι(μπορεί αυτά που θα πω να είναι βαρετά για κάποιους γιατί τα γνωρίζουν ήδη...). Πριν και από μερικά χρόνια στην περιοχή που μένω ζούσε ένας παππούς (ο οποίος δυστυχώς έφυγε από την ζωή πριν από λίγα χρόνια) για τον οποίο ήξεραν όλοι ότι ήταν μεγάλος καταπατητής και μέσω της καταπάτησης είχε κάνει μεγάλη περιουσία (και από αυτή την περιουσία ζούνε τα παιδιά του και τα εγγόνια του μέχρι σήμερα.) Ανοίγοντας έναν τοπογραφικό χάρτη (παλιό τοπογραφικό χάρτη) της περιοχής που μένω και αφού πρώτα εντόπισα το οικόπεδο στο οποίο είναι κτισμένο το σπίτι που μένω για να έχω ένα σημείο προσανατολισμού είδα τα εξής. Στις νόμιμες εκτάσεις ο χάρτης έγραφε π.χ "ιδιοκτησία κ.Παπαδόπουλου" ενώ στις εκτάσεις που ήταν καταπατημένες έγραφε "υπό κατοχή κ. Λαμογιάννη".

Τι σημαίνει ο όρος "υπο κατοχή"?

Πολύ απλά σημαίνει το εξής. Ότι βρίσκω μία έκταση εκτός σχεδίου πόλεως, που δεν ανήκει σε κανένα, την περιφράζω και τοποθετώ μέσα σε αυτή κάποια αντικείμενα δικά μου (πχ δύο-τρία φτιάρια, ή φυτεύω λαχανικά, ή βάζω ένα τροχόσπιτο, κάτι δικής μου ιδιοκτησίας εν πάσει περιπτώσει...). Στη συνέχεια αν περάσουν 20 χρόνια χωρίς να υπάρξει κάποιος διεκδικητής των εδαφών, αυτά μπαίνουν στο σχέδιο πόλεως και γίνονται αυτόματα δικά μου.

Αυτό ισχύει και στην περίπτωση όπου ένα οικόπεδο είναι νόμιμη ιδιοκτησία κάποιου. Δηλαδή αν εγώ έχω ένα οικόπεδο στην Άνω Αετοραχούλα Πίνδου αλλά για κάποιο λόγο δεν το εχω υπό την εποπτεία μου (πχ είμαι μετανάστης στις ΗΠΑ ή μενω σε απομακρυνσμένη περιοχή της Ελλάδας).Τότε αν κάποιος καταπατητής κάνει αυτά που προανέφερα και εγώ δεν πάρω χαμπάρι τίποτα τότε το οικόπεδο μου θα κάνει φτερά...

Το θέμα είναι μέχρι που θα πάει αυτή η κατάσταση και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σαν πολίτες. Γιατί προσωπικά πέρα απο αυτά που λέμε για την καταστροφή του περιβάλλοντος κλπ, δεν μπορώ να δεχτώ ότι εγώ θα "λιώνω" 20 και πλέον χρόνια στα θρανία για σχολείο, πανεπιστήμιο, μεταπτυχιακό κλπ προκειμένου να βρω μια καλή δουλειά και κάποιοι άλλοι μέσα σε 20 χρόνια να βγάζουν τρελά λεφτά (και μιλάμε για ΤΡΕΛΑ ΛΕΦΤΑ) από καταπατήσεις περιφράζοντας μόνο μία έκταση και περιμένοντας για 20 χρόνια το Jack Daniels να ωριμάσει πετώντας φελλούς στο βαρέλι...

Αυτό που σκεφτόμουν είναι σε κάθε δήμο της Αττικής αλλά και σε όλη την Ελλάδα να δημιουργηθούν ομάδες ενεργών πολιτών-εθελοντών (ίσως πιο μετά να πάρουν και την νόμιμη μορφή συλλόγων) που να καταγγέλουν τέτοιου είδους περιστατικά στην πολεοδομία και οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία.

Τώρα θα ήθελα σχόλια επί του θέματος και από άλλους bloggers (και ειδικότερα από την ροδιά που είναι ιδιαίτερα σχετική με αυτόν τον τομέα) προκειμένου να μου πει αν στις διαπιστώσεις μου από την μίνι έρευνα έχω κάνει κάπου λάθος και κατά πόσο η ιδέα της δημιουργίας τέτοιων εθελοντικών ομάδων θα είχε αποτέλεσμα.

Γιατί όταν κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον κάνω οικογένεια θα θέλω να μαθαίνω στα παιδιά μου ότι για να έχεις μια καλή ζωή θα πρέπει να κοπιάζεις και να δημιουργείς και όχι να κλέβεις το κράτος και τους συμπολίτες σου...

Ευχαριστώ (Ροδιά αναμένω με αγωνία τον σχολιασμό σου...).

3 σχόλια:

Rodia είπε...

Ευχαριστώ για την εκτίμηση που τρέφεις προς το πρόσωπό μου (και το νικ νέημ μου!) αλλά αυτό που έχω να γράψω είναι λίαν απογοητευτικό και... αποτρεπτικό: Δεν αρκεί η παρατήρηση, φίλε μου. Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι και πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να καταπατήσεις ένα κομμάτι γης και θα περιγράψω έναν:

Περιφράσσεις ένα κομμάτι γη και βάζεις ένα φίλο σου να σου κάνει αγωγή για καταπάτηση ξένης περιουσίας. Τη μέρα της δίκης, αυτός δεν πατάει στο δικαστήριο, οπότε δικάζεται η υπόθεση ερήμην και την κερδίζει ο μηνυόμενος, δλδ εσύ. Κατόπιν, πουλάς αυτό το κομμάτι γης που σου ανήκει -με τη δικαστική απόφαση φαίνεται πλέον δικό σου- σε κάποιον άλλο κολλητό σου, εκείνος σε κάποιον άλλο της αυτής συνομοταξίας, και, αφού κάνει τη γύρα 5-6 αγοραπωλησιών, το αγοράζεις εσύ και σου ανήκει νομίμως και με τη βούλα.
Ε, δίνεις μερικά μπαξίσια στους συγχορευτές, αλλά με τπτ δεν πλησιάζουν αυτά την αξία της γης, άσε που μπορείς να τους πουλήσεις κι από ένα κομματάκι μετά -απολύτως νόμιμα. οκ..?

Καθώς μπορείς να αντιληφθείς, απαιτείται τεράάάστιος αριθμός παρατηρητών.

ninemos είπε...

Δεν μπορεί ρε γαμώτο... Για κάτι τόσο ξώφθαλμο που το ξέρουν μέχρι και τα παιδάκια που παίζουν στις αλάνες κάτι θα μπορεί να γίνεται... Αλλά ίσως κιόλας να μην υπάρχει η πολιτική βούληση. Π.χ διάβασα στον χθεσινό ελεύθερο τύπο ένα άρθρο καθηγητή πανεπιστημίου (νομίζω της νομικής ήταν) που έλεγε ότι απο το 1977 καταπατείται το δάσος της Αγίας Τριάδας έκτασης 7.500 στρεμμάτων (δασική έκταση κρατικής ιδιοκτησίας). Το μόνο που χρειαζόταν για να ανακληθούν όλες οι άδειες οικοδόμησης σε αυτό το δάσος ήταν η υπογραφή ενός υπουργού (υπεχωδε) και όμως από το 77 μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε κανένας να το κάνει...

Rodia είπε...

Αδιάβαστο εντελώς σε βρίσκω! Εδώ και 50 και βάλε χρόνια, το στήριγμα της ελληνικής οικονομίας είναι η αυθαίρετη δόμηση. Οχι μόνο της οικονομίας αλλά και της κάθε τύπου δοσοληψίας/ρουσφετιού, κλπ, εκβισμών σε κάθε τομέα και επίπεδο. Το ότι μερικοί αντιστέκονται, δεν οφείλεται πάντοτε σε άγνοια: υπάρχουν και πολλοί νομοταγείς πολίτες που επιμένουν -επιμένουμε- να δουν άσπρη μέρα.